21 Ekim 2010 
Biriktirdim. Hepsini. Her şeyi. Bir koleksiyoncu gibi. Sakladım. Hepsini. Her şeyi. Kilitli bir sandık gibi. Sustum. Hepsine. Her şeye. Hiç anlamamış gibi.
Şimdi hepsini, her şeyi özenle tutuyorum. Bana en yakın duran yerde, aklımda. Bazen hiç bozulmasın, hiç el izim kalmasın diye cımbızla çıkartıyorum yerlerinden. Bazen hepsine, her şeye uzak bir zamandan bakıyorum. Erkenden yaşlanmış gibi.
Eklenmesi gerekenleri bekletmeye çalışıyorum. Sabırsız bir çocuk gibi.
Hala sabrediyorum, hala sabretmeyi öğreniyorum. Bir öğrenci gibi.
Özenle duruyorum olduğum yerde, hiç kıpırdamadan. Geri döneceğin zaman beni orda bul diye. Gözlerimi kapatıyorum, hayalin gelsin diye. Sen geldiğin zaman hayalin beni bulsun diye.
Zamanı hiç bilmiyorum, bir tek tutamadığım… Gidişin daha yeni, acısı çok eskilerden gibi…
Son bir bahar yaşıyorum, eskilerimi döktüğüm. Yenilerimle kışa uyuyakalacağım. Henüz tadını bilmediğim bir bahara uyanırız belki.
enderahmetyurt
Ekin Acar
Özkan Ulukök
Konuk Yazar
Sergul Sungur
Fıstıkyeşili 
baktım kim yazmış diye, şaşır madım kim olduğunu görünce, kendi kendime bu kadar güzel yazı yazan biri, bana ne yakın şeyler yaşamış dedi, meğer zaten çokk iyi tanıdığım biri yazmışş :)))
çok güzel ifade edilmiş duygular, okurken içim cız etti,ellerinize sağlıkk