“kalbime attılar yumruklarını” diyen bir kadın duydum az önce hiç tanımadığım ve iyi biliyorum ki sendelediğinden, yürüyemediğini zannettiğinden, diz kapağına vurulmuş hissediyor, ortada öyle bir şey yokken.
oysa sadece; geride bırakmayı hayal ettiği hayatı yutkunmaya çalışıyor birilerine derdini anlatmayı denerken.
yok öyle bir şey.
anlamayacak ve beklediği taksi hiç gelmeyecek, zira yağmur “ahmak” ıslatan modunda ve üflemekle geçecek bir hikaye yok ortada.
ölmek için yaşamak lazım. eh, öyle ya da böyle de sonunu gerekiyor görmek. “her ne kadar hiç bir şey göründüğü gibi olmasa da”…
kapat telefonu. ya susar ya da gelirdim yerinde olsam. ring ipinden sekmenin sonu yok. (rocky değildi “acı yok” diyen, rambo’yla karıştırma).
işin sonu b.k
No comments yet... Be the first to leave a reply!