Sokaklarını gezersin
İnsanlarına karışırsın
Kalabalığında kaybolursun
Trafiğin telaşından vapura koşarsın
Tarihin kıyılarında gezinirsin
Her geçtiğinde sanki ilk defa görüyormuşsun duygusunu yaşarsın
Kültürünü keşfederken kendini keşfedersin
Hayatına yön verecek bir hikaye ararsın
Kendinden çok yalnızlığını tanırsın
Şehirden çok yalnızlığını yaşarsın
Bir şehrin olasılıkları insanları kadardır
Kendini onlarla bir, şehirle bir, şehrin insanı hissedersin
Ortak anlara sahip olmanın ötesinde ortak duygulara sahip olursun
Sevmek gibi, nefret gibi, alışmak gibi, özlemek gibi, korkmak gibi, üzülmek gibi…
Geldiğin yolu bir daha dönersin ve
Köprüden iki kere geçersin
Sen hayatı seversin o da seni sever
Sen bir şehri seversin o da seni sever
Bir cümle kurarsın
İçinden bir şarkının sözü geçer
Martıların sesini dinlersin
Denizin kokusunu solursun
Bir şehri de hikayeleriyle seversin
Senin olsun olmasın
Teşekkürler, yıllardır buradayız. Zaman zaman yazmaya versek de biz de fıstıkyeşilini seviyoruz 🙂
Hayatta en çok fıstıkyeşili rengi sevdim.İsmini görünce ilgi duydum,demek ki benim gibi bu rengi de seven varmış dedim.Neyse başarılar…